Stichting
De stichting is een organisatievorm voor met name goede doelen. Het is een rechtspersoon met alle bijbehorende rechten en plichten. Omdat de stichting wettelijk geen uitkeringen mag verrichten aan de oprichters of bijvoorbeeld de bestuursleden, is het voor commerciële doeleinden een minder goede rechtsvorm. De stichting mag alleen geld uitkeren aan het in de statuten opgenomen doel. Voor de oprichting van een stichting is een notaris vereist.
Vereniging
Een vereniging is een rechtspersoon met leden. Dat is ook meteen het grote verschil met een stichting (die heeft namelijk geen leden). Meestal wordt een vereniging opgericht voor het bereiken van een gezamenlijk doel: bijvoorbeeld het gezamenlijk deelnemen aan een voetbal- of volleybalcompetitie (als club). Maar u kunt ook denken aan het oprichten van een personeelsvereniging. Eventuele winsten die de vereniging maakt, moeten aan dat doel ten goede komen. De wet onderscheidt twee soorten verenigingen: de vereniging met volledige rechtsbevoegdheid (de formele vereniging) en die met een beperkte rechtsbevoegdheid (de informele vereniging). De oprichting van een formele vereniging gaat via de notaris; deze zorgt ervoor dat de formele vereniging wordt ingeschreven in het handelsregister van de Kamer van Koophandel.
Waarom kiezen voor een formele (via de notaris) vereniging?
Het voordeel van het oprichten via de notaris van een formele vereniging is dat de bestuurders van de vereniging niet "hoofdelijk" aansprakelijk ('hoofdelijk' betekent: ieder persoonlijk) zijn voor de schulden van de vereniging. Om in aanmerking te komen voor subsidie van een gemeente of provincie, wordt vaak ook de eis gesteld dat het een via de notaris opgerichte vereniging moet zijn. Tenslotte kan een formele vereniging optreden als erfgenaam.